Imię: Falka (prawdziwe, smocze imię - Faykhan'shaevā czyt. /fajkhanshiwa/)
Nazwisko: Stark (przybrane, gdyż smoki nie mają nazwisk).
Przydomek: Jej pseudonim artystyczny to "Czarna Żmija". Nazwę zawdzięcza szybkim, bezszelestnym atakom i spokrewnionej z tymi zwierzętami rasie oraz czarnej zbroi.
Rasa: Smok wysokogórski.
Wiek: 141 lat (w przeliczeniu na ludzkie jest to mniej więcej 20).
Płeć: Samica.
Przynależność: Gildia mrocznego kruka
Stanowisko: Najemnik.
Religia: Pffft... Gardzi wszelkimi bóstwami.
Aparycja: Samym swoim wyglądem dziewczę to nie budzi zbytnio należytej grozy. Średniego wzrostu (166 cm), szczupła dziewczyna nie wydaje się zagrożeniem. Często jej przeciwnicy zmyleni drobną posturą nie biorą Falki na poważnie, za co zazwyczaj srogo płacą. Niezliczone godziny poświęcone na ćwiczenia zaskutkowały wysoce rozwiniętą muskulaturą. Oczywiście nadal nie dysponuje ona siłą dwumetrowego oprycha, lecz jej szybkość, zwinność i dokładność oraz potęga wykonywanych ostrzem ciosów dają jej znaczną przewagę w starciach z niedoświadczonymi wojownikami. Dziewczę to ma bladą cerę, która silnie kontrastuje z kruczoczarnymi, krótko przystrzyżonymi włosami. Na jej pociągłej twarzy widnieje para wielkich, bladoniebieskich oczu, których spojrzenie przypomina o jej zwierzęcym pochodzeniu. Smoczyca nie może pochwalić się kobiecymi atutami, gdyż Matka Natura hojną w tej kwestii nie była, lecz dziewczę nie czuje potrzeby podkreślania swojej kobiecości, a wszelką kokieterię uważa za hańbienie płci pięknej. Nie rzadko na pozornie delikatnym ciele Falki spoczywa ogromna ilość ran i siniaków, zaś niektóre pozostawiają blizny. Zazwyczaj ubiera się w czerń. Jej zbroja wykonana przez elfy jest zaskakująco lekka i niewymownie zgrabna dzięki czemu pozostawia właścicielce swobodę ruchów, bezszelestnie poruszanie się i kobiecą figurę. Nierzadko przykrywa ją długim płaszczem z kapturem. Swój ukochany miecz bastardowy nosi na plecach.
Jej smocza postać jest zdecydowanie bardziej zatrważająca. Osiąga długość niespełna dziesięciu metrów od czubka pyska do nasady ogona. Stojąc na ziemi, czyli opierając się poprzednimi kończynami o glebę sięga kłębem na wysokość mniej więcej trzech metrów. Skrzydła o rozpiętości około dwudziestu pięciu metrów pozwalają temu wielkiemu stworzeniu wzbić się z gracją w powietrze. Jej łuski są koloru czarnego, lecz w świetle słońca mienią się turkusowymi i krwistoczerwonymi barwami niczym pióra szpaka. Jej gadzie oczy o wąskiej za dnia, a okrągłej w mrokach nocy źrenicy są koloru dorodnego rubinu.
Zdolności: Przemiana w wielką, latającą i ziejącą ogniem bestię wyposażoną w zabójcze kły i szpony nie wystarczy? Falka też tak sądzi. Dlatego od paru dekad szkoli się w fechtunku, dzięki czemu walka mieczem bastardowym, rapierem, włócznią, czy sztyletem nie jest jej obca. Poza tym dziewczyna zna się odrobinę na magii, lecz opanowała tylko proste (przydatne w jej fachu) zaklęcia.
Zainteresowania: Falka kocha adrenalinę. Czy to dostarczaną przez walkę, ucieczkę przed strażą, czy zwykły lot w smoczej postaci. Większość czasu, jeśli nie na wypełnianie misji poświęca na trenowanie. Wbrew pozorom jest ona dość leniwa, co przejawia się w jej niechęci do wykonywania wszelkich nudnych jej zdaniem obowiązków. Czarnowłosa kocha przyrodę i zwierzęta. Często woli ich towarzystwo niż ludzkie. Lubi w samotności poleżeć w koronach drzew lub na skalnych półkach. Dziewczyna przykłada dużą wagę to edukacji. Czyta wiele książek i chłonie mniej lub bardziej potrzebną wiedzę.
Charakter: Falka to przedstawicielka smoka wysokogórskiego. Taki opis każdemu słyszącemu niegdyś o tych godzinach powinien wystarczyć. Jednak ze względu na to, że są persony nie znające tego gatunku postaram się jak najlepiej przybliżyć im osobowość dziewczyny. Jest to ta osoba, która wchodząc do karczmy "Pod Ostrogami" powoduje zamilknięcie wszelkiej szanującej swoje zdrowe i silne ciało duszy. Jedni przyglądają jej się jak żywej legendzie, inni patrzą przepełnieni pychą z zazdrością, zaś pozostali spoglądają wilkiem pełni nienawiści lecz i respektu dla Najemniczki. Wobec każdej obcej osoby Falka jest oschła, surowa i nieprzystępna, a zapytana odpowiada krótkimi, lakonicznymi i często przepełnionymi sarkazmem frazami. Jeśli zleceniodawca, bądź "kolega po fachu" ją znudzi lub nie odda należytego szacunku spotka się z dotkliwą pogardą. Zupełnie inaczej mają się jednak sprawy w przypadku wąskiego grona przyjaciół i znajomych smoczycy. W ich towarzystwie jest to wesoła, energiczna, głodna przygód i wrażeń, pewna siebie, uparta oraz nieco szalona buntowniczka, która jest w stanie oddać za towarzyszy naprawdę wiele. Ale biada temu, kto okaże się być fałszywym przyjacielem. Dziewczynę mimo jej zamiłowania do bijatyk nie jest łatwo sprowokować. Jest ona pogodna, lecz zawsze zachowuje dozę indywidualności, tajemniczości i opanowania. Podczas walki bądź wykonywania zadania zawsze zachowuje powagę i zimną krew mordercy, lecz w jej oczach widać czysto zwierzęcy zew krwi, który nie jednego wojownika przyprawia o gęsią skórkę.
Historia: Jak na smoka wysokogórskiego przystało, Falka, a właściwie Faykhan'shaevā urodziła się w górach. Ojca nie poznała, gdyż smoki te nie mają zwyczaju życia w rodzinach na całe życie. Matka, poniekąd zmuszona instynktem macierzyńskim, dobrze się nią opiekowała, do czasu, gdy małe smoczątko osiągnęło wiek 20 lat. Wtedy zostało wysłane w świat. Przez kilka kolejnych dekad Falka korzystała w pełni z bycia latająca gadziną i budziła strach w wieśniakach paląc ich plony, lub pożerając bydło. Z biegiem czasu ludzie zaczęli ją coraz bardziej interesować. Pewnego dnia poznała łowcę potworów, który dostał na nią zlecenie. Jednak on urzeczony jej pięknem i osobowością (ten gatunek smoka potrafi mówić w swojej prawdziwej postaci) postanowił zostawić ją przy życiu. Ba! Nawet zostali przyjaciółmi. Za jego namową młoda Faykhan'shaevā przybrała ludzką postać oraz nowe imię i razem zaczęli wędrować po świecie. Mężczyzna uczył smoczycę zarówno życia wśród ludzi, jak i walki bronią białą. W końcu oboje zostali Najemnikami, prężnie pnącymi się po szczeblach kariery. Jednak los chciał, że ów jedyny przyjaciel i zarazem mentor dziewczyny został złapany i powieszony za swoją przestępczą działalność. Od tamtego czasu Falka pracuje sama, a zarówno sława, jak i cena za jej głowę rośnie.
Partner: Poszukiwany, lecz o dobrego kandydata dzisiaj trudno... Wbrew wszelkim plotkom interesują ją wyłącznie mężczyźni.
Rodzina: Zna tylko matkę - Kidagakash i imię ojca (Ratonhnhaké:ton). Zważywszy na to, że oboje mają teraz mniej więcej 700 lat zapewne dziewczyna posiada przyrodnie rodzeństwo.
Towarzysz: -
Szczegóły:
~ Stara się jak tylko może, aby tego nie robić, lecz często gardzi wszelkimi, niebędącymi smokami, istotami. Uważa je za niegodne oglądania jej smoczej postaci.
~ Jest wybrednym najemnikiem. Jeśli zadanie jej nie zainteresuje, to go nie wykona. Pieniądze grają tu drugie skrzypce. Zazwyczaj ogranicza się do morderstw w pojedynkach, skrytobójstw, kradzieży i ochrony osób/rzeczy/budynków.
~ Lubi podróżować na końskim grzbiecie.
~ Dwa razy ledwo co uciekła przed stryczkiem (raz była nawet zamknięta w lochach pałacowych).
~ Jeśli ktoś jej szuka to najłatwiej będzie wybrać się do karczmy "Pod Ostrogami" i przeczekać parę dni, bądź tygodni, gdyż prędzej czy później będzie potrzebowała pieniędzy.
~ U smoków wysokogórskich samice są bardziej agresywne od samców, więc ci przy zalotach muszą zachować szczególną ostrożność.
Autor: Deus Ex Machina
Imię: Falka (prawdziwe, smocze imię
- Faykhan'shaevā czyt. /fajkhanshiwa/)
Nazwisko: Stark (przybrane, gdyż smoki nie mają nazwisk).
Przydomek: Jej pseudonim artystyczny to "Czarna Żmija". Nazwę zawdzięcza szybkim, bezszelestnym atakom i spokrewnionej z tymi zwierzętami rasie oraz czarnej zbroi.
Rasa: Smok wysokogórski.
Wiek: 141 lat (w przeliczeniu na ludzkie jest to mniej więcej 20).
Płeć: Samica.
Przynależność: Gildia mrocznego kruka
Stanowisko: Najemnik.
Religia: Pffft... Gardzi wszelkimi bóstwami.
Aparycja: Samym swoim wyglądem dziewczę to nie budzi zbytnio należytej grozy. Średniego wzrostu (166 cm), szczupła dziewczyna nie wydaje się zagrożeniem. Często jej przeciwnicy zmyleni drobną posturą nie biorą Falki na poważnie, za co zazwyczaj srogo płacą. Niezliczone godziny poświęcone na ćwiczenia zaskutkowały wysoce rozwiniętą muskulaturą. Oczywiście nadal nie dysponuje ona siłą dwumetrowego oprycha, lecz jej szybkość, zwinność i dokładność oraz potęga wykonywanych ostrzem ciosów dają jej znaczną przewagę w starciach z niedoświadczonymi wojownikami. Dziewczę to ma bladą cerę, która silnie kontrastuje z kruczoczarnymi, krótko przystrzyżonymi włosami. Na jej pociągłej twarzy widnieje para wielkich, bladoniebieskich oczu, których spojrzenie przypomina o jej zwierzęcym pochodzeniu. Smoczyca nie może pochwalić się kobiecymi atutami, gdyż Matka Natura hojną w tej kwestii nie była, lecz dziewczę nie czuje potrzeby podkreślania swojej kobiecości, a wszelką kokieterię uważa za hańbienie płci pięknej. Nie rzadko na pozornie delikatnym ciele Falki spoczywa ogromna ilość ran i siniaków, zaś niektóre pozostawiają blizny. Zazwyczaj ubiera się w czerń. Jej zbroja wykonana przez elfy jest zaskakująco lekka i niewymownie zgrabna dzięki czemu pozostawia właścicielce swobodę ruchów, bezszelestnie poruszanie się i kobiecą figurę. Nierzadko przykrywa ją długim płaszczem z kapturem. Swój ukochany miecz bastardowy nosi na plecach.
Jej smocza postać jest zdecydowanie bardziej zatrważająca. Osiąga długość niespełna dziesięciu metrów od czubka pyska do nasady ogona. Stojąc na ziemi, czyli opierając się poprzednimi kończynami o glebę sięga kłębem na wysokość mniej więcej trzech metrów. Skrzydła o rozpiętości około dwudziestu pięciu metrów pozwalają temu wielkiemu stworzeniu wzbić się z gracją w powietrze. Jej łuski są koloru czarnego, lecz w świetle słońca mienią się turkusowymi i krwistoczerwonymi barwami niczym pióra szpaka. Jej gadzie oczy o wąskiej za dnia, a okrągłej w mrokach nocy źrenicy są koloru dorodnego rubinu.
Zdolności: Przemiana w wielką, latającą i ziejącą ogniem bestię wyposażoną w zabójcze kły i szpony nie wystarczy? Falka też tak sądzi. Dlatego od paru dekad szkoli się w fechtunku, dzięki czemu walka mieczem bastardowym, rapierem, włócznią, czy sztyletem nie jest jej obca. Poza tym dziewczyna zna się odrobinę na magii, lecz opanowała tylko proste (przydatne w jej fachu) zaklęcia.
Zainteresowania: Falka kocha adrenalinę. Czy to dostarczaną przez walkę, ucieczkę przed strażą, czy zwykły lot w smoczej postaci. Większość czasu, jeśli nie na wypełnianie misji poświęca na trenowanie. Wbrew pozorom jest ona dość leniwa, co przejawia się w jej niechęci do wykonywania wszelkich nudnych jej zdaniem obowiązków. Czarnowłosa kocha przyrodę i zwierzęta. Często woli ich towarzystwo niż ludzkie. Lubi w samotności poleżeć w koronach drzew lub na skalnych półkach. Dziewczyna przykłada dużą wagę to edukacji. Czyta wiele książek i chłonie mniej lub bardziej potrzebną wiedzę.
Charakter: Falka to przedstawicielka smoka wysokogórskiego. Taki opis każdemu słyszącemu niegdyś o tych godzinach powinien wystarczyć. Jednak ze względu na to, że są persony nie znające tego gatunku postaram się jak najlepiej przybliżyć im osobowość dziewczyny. Jest to ta osoba, która wchodząc do karczmy "Pod Ostrogami" powoduje zamilknięcie wszelkiej szanującej swoje zdrowe i silne ciało duszy. Jedni przyglądają jej się jak żywej legendzie, inni patrzą przepełnieni pychą z zazdrością, zaś pozostali spoglądają wilkiem pełni nienawiści lecz i respektu dla Najemniczki. Wobec każdej obcej osoby Falka jest oschła, surowa i nieprzystępna, a zapytana odpowiada krótkimi, lakonicznymi i często przepełnionymi sarkazmem frazami. Jeśli zleceniodawca, bądź "kolega po fachu" ją znudzi lub nie odda należytego szacunku spotka się z dotkliwą pogardą. Zupełnie inaczej mają się jednak sprawy w przypadku wąskiego grona przyjaciół i znajomych smoczycy. W ich towarzystwie jest to wesoła, energiczna, głodna przygód i wrażeń, pewna siebie, uparta oraz nieco szalona buntowniczka, która jest w stanie oddać za towarzyszy naprawdę wiele. Ale biada temu, kto okaże się być fałszywym przyjacielem. Dziewczynę mimo jej zamiłowania do bijatyk nie jest łatwo sprowokować. Jest ona pogodna, lecz zawsze zachowuje dozę indywidualności, tajemniczości i opanowania. Podczas walki bądź wykonywania zadania zawsze zachowuje powagę i zimną krew mordercy, lecz w jej oczach widać czysto zwierzęcy zew krwi, który nie jednego wojownika przyprawia o gęsią skórkę.
Historia: Jak na smoka wysokogórskiego przystało, Falka, a właściwie Faykhan'shaevā urodziła się w górach. Ojca nie poznała, gdyż smoki te nie mają zwyczaju życia w rodzinach na całe życie. Matka, poniekąd zmuszona instynktem macierzyńskim, dobrze się nią opiekowała, do czasu, gdy małe smoczątko osiągnęło wiek 20 lat. Wtedy zostało wysłane w świat. Przez kilka kolejnych dekad Falka korzystała w pełni z bycia latająca gadziną i budziła strach w wieśniakach paląc ich plony, lub pożerając bydło. Z biegiem czasu ludzie zaczęli ją coraz bardziej interesować. Pewnego dnia poznała łowcę potworów, który dostał na nią zlecenie. Jednak on urzeczony jej pięknem i osobowością (ten gatunek smoka potrafi mówić w swojej prawdziwej postaci) postanowił zostawić ją przy życiu. Ba! Nawet zostali przyjaciółmi. Za jego namową młoda Faykhan'shaevā przybrała ludzką postać oraz nowe imię i razem zaczęli wędrować po świecie. Mężczyzna uczył smoczycę zarówno życia wśród ludzi, jak i walki bronią białą. W końcu oboje zostali Najemnikami, prężnie pnącymi się po szczeblach kariery. Jednak los chciał, że ów jedyny przyjaciel i zarazem mentor dziewczyny został złapany i powieszony za swoją przestępczą działalność. Od tamtego czasu Falka pracuje sama, a zarówno sława, jak i cena za jej głowę rośnie.
Partner: Poszukiwany, lecz o dobrego kandydata dzisiaj trudno... Wbrew wszelkim plotkom interesują ją wyłącznie mężczyźni.
Rodzina: Zna tylko matkę - Kidagakash i imię ojca (Ratonhnhaké:ton). Zważywszy na to, że oboje mają teraz mniej więcej 700 lat zapewne dziewczyna posiada przyrodnie rodzeństwo.
Towarzysz: -
Szczegóły:
~ Stara się jak tylko może, aby tego nie robić, lecz często gardzi wszelkimi, niebędącymi smokami, istotami. Uważa je za niegodne oglądania jej smoczej postaci.
~ Jest wybrednym najemnikiem. Jeśli zadanie jej nie zainteresuje, to go nie wykona. Pieniądze grają tu drugie skrzypce. Zazwyczaj ogranicza się do morderstw w pojedynkach, skrytobójstw, kradzieży i ochrony osób/rzeczy/budynków.
~ Lubi podróżować na końskim grzbiecie.
~ Dwa razy ledwo co uciekła przed stryczkiem (raz była nawet zamknięta w lochach pałacowych).
~ Jeśli ktoś jej szuka to najłatwiej będzie wybrać się do karczmy "Pod Ostrogami" i przeczekać parę dni, bądź tygodni, gdyż prędzej czy później będzie potrzebowała pieniędzy.
~ U smoków wysokogórskich samice są bardziej agresywne od samców, więc ci przy zalotach muszą zachować szczególną ostrożność.
Autor: Deus Ex Machina
Nazwisko: Stark (przybrane, gdyż smoki nie mają nazwisk).
Przydomek: Jej pseudonim artystyczny to "Czarna Żmija". Nazwę zawdzięcza szybkim, bezszelestnym atakom i spokrewnionej z tymi zwierzętami rasie oraz czarnej zbroi.
Rasa: Smok wysokogórski.
Wiek: 141 lat (w przeliczeniu na ludzkie jest to mniej więcej 20).
Płeć: Samica.
Przynależność: Gildia mrocznego kruka
Stanowisko: Najemnik.
Religia: Pffft... Gardzi wszelkimi bóstwami.
Aparycja: Samym swoim wyglądem dziewczę to nie budzi zbytnio należytej grozy. Średniego wzrostu (166 cm), szczupła dziewczyna nie wydaje się zagrożeniem. Często jej przeciwnicy zmyleni drobną posturą nie biorą Falki na poważnie, za co zazwyczaj srogo płacą. Niezliczone godziny poświęcone na ćwiczenia zaskutkowały wysoce rozwiniętą muskulaturą. Oczywiście nadal nie dysponuje ona siłą dwumetrowego oprycha, lecz jej szybkość, zwinność i dokładność oraz potęga wykonywanych ostrzem ciosów dają jej znaczną przewagę w starciach z niedoświadczonymi wojownikami. Dziewczę to ma bladą cerę, która silnie kontrastuje z kruczoczarnymi, krótko przystrzyżonymi włosami. Na jej pociągłej twarzy widnieje para wielkich, bladoniebieskich oczu, których spojrzenie przypomina o jej zwierzęcym pochodzeniu. Smoczyca nie może pochwalić się kobiecymi atutami, gdyż Matka Natura hojną w tej kwestii nie była, lecz dziewczę nie czuje potrzeby podkreślania swojej kobiecości, a wszelką kokieterię uważa za hańbienie płci pięknej. Nie rzadko na pozornie delikatnym ciele Falki spoczywa ogromna ilość ran i siniaków, zaś niektóre pozostawiają blizny. Zazwyczaj ubiera się w czerń. Jej zbroja wykonana przez elfy jest zaskakująco lekka i niewymownie zgrabna dzięki czemu pozostawia właścicielce swobodę ruchów, bezszelestnie poruszanie się i kobiecą figurę. Nierzadko przykrywa ją długim płaszczem z kapturem. Swój ukochany miecz bastardowy nosi na plecach.
Jej smocza postać jest zdecydowanie bardziej zatrważająca. Osiąga długość niespełna dziesięciu metrów od czubka pyska do nasady ogona. Stojąc na ziemi, czyli opierając się poprzednimi kończynami o glebę sięga kłębem na wysokość mniej więcej trzech metrów. Skrzydła o rozpiętości około dwudziestu pięciu metrów pozwalają temu wielkiemu stworzeniu wzbić się z gracją w powietrze. Jej łuski są koloru czarnego, lecz w świetle słońca mienią się turkusowymi i krwistoczerwonymi barwami niczym pióra szpaka. Jej gadzie oczy o wąskiej za dnia, a okrągłej w mrokach nocy źrenicy są koloru dorodnego rubinu.
Zdolności: Przemiana w wielką, latającą i ziejącą ogniem bestię wyposażoną w zabójcze kły i szpony nie wystarczy? Falka też tak sądzi. Dlatego od paru dekad szkoli się w fechtunku, dzięki czemu walka mieczem bastardowym, rapierem, włócznią, czy sztyletem nie jest jej obca. Poza tym dziewczyna zna się odrobinę na magii, lecz opanowała tylko proste (przydatne w jej fachu) zaklęcia.
Zainteresowania: Falka kocha adrenalinę. Czy to dostarczaną przez walkę, ucieczkę przed strażą, czy zwykły lot w smoczej postaci. Większość czasu, jeśli nie na wypełnianie misji poświęca na trenowanie. Wbrew pozorom jest ona dość leniwa, co przejawia się w jej niechęci do wykonywania wszelkich nudnych jej zdaniem obowiązków. Czarnowłosa kocha przyrodę i zwierzęta. Często woli ich towarzystwo niż ludzkie. Lubi w samotności poleżeć w koronach drzew lub na skalnych półkach. Dziewczyna przykłada dużą wagę to edukacji. Czyta wiele książek i chłonie mniej lub bardziej potrzebną wiedzę.
Charakter: Falka to przedstawicielka smoka wysokogórskiego. Taki opis każdemu słyszącemu niegdyś o tych godzinach powinien wystarczyć. Jednak ze względu na to, że są persony nie znające tego gatunku postaram się jak najlepiej przybliżyć im osobowość dziewczyny. Jest to ta osoba, która wchodząc do karczmy "Pod Ostrogami" powoduje zamilknięcie wszelkiej szanującej swoje zdrowe i silne ciało duszy. Jedni przyglądają jej się jak żywej legendzie, inni patrzą przepełnieni pychą z zazdrością, zaś pozostali spoglądają wilkiem pełni nienawiści lecz i respektu dla Najemniczki. Wobec każdej obcej osoby Falka jest oschła, surowa i nieprzystępna, a zapytana odpowiada krótkimi, lakonicznymi i często przepełnionymi sarkazmem frazami. Jeśli zleceniodawca, bądź "kolega po fachu" ją znudzi lub nie odda należytego szacunku spotka się z dotkliwą pogardą. Zupełnie inaczej mają się jednak sprawy w przypadku wąskiego grona przyjaciół i znajomych smoczycy. W ich towarzystwie jest to wesoła, energiczna, głodna przygód i wrażeń, pewna siebie, uparta oraz nieco szalona buntowniczka, która jest w stanie oddać za towarzyszy naprawdę wiele. Ale biada temu, kto okaże się być fałszywym przyjacielem. Dziewczynę mimo jej zamiłowania do bijatyk nie jest łatwo sprowokować. Jest ona pogodna, lecz zawsze zachowuje dozę indywidualności, tajemniczości i opanowania. Podczas walki bądź wykonywania zadania zawsze zachowuje powagę i zimną krew mordercy, lecz w jej oczach widać czysto zwierzęcy zew krwi, który nie jednego wojownika przyprawia o gęsią skórkę.
Historia: Jak na smoka wysokogórskiego przystało, Falka, a właściwie Faykhan'shaevā urodziła się w górach. Ojca nie poznała, gdyż smoki te nie mają zwyczaju życia w rodzinach na całe życie. Matka, poniekąd zmuszona instynktem macierzyńskim, dobrze się nią opiekowała, do czasu, gdy małe smoczątko osiągnęło wiek 20 lat. Wtedy zostało wysłane w świat. Przez kilka kolejnych dekad Falka korzystała w pełni z bycia latająca gadziną i budziła strach w wieśniakach paląc ich plony, lub pożerając bydło. Z biegiem czasu ludzie zaczęli ją coraz bardziej interesować. Pewnego dnia poznała łowcę potworów, który dostał na nią zlecenie. Jednak on urzeczony jej pięknem i osobowością (ten gatunek smoka potrafi mówić w swojej prawdziwej postaci) postanowił zostawić ją przy życiu. Ba! Nawet zostali przyjaciółmi. Za jego namową młoda Faykhan'shaevā przybrała ludzką postać oraz nowe imię i razem zaczęli wędrować po świecie. Mężczyzna uczył smoczycę zarówno życia wśród ludzi, jak i walki bronią białą. W końcu oboje zostali Najemnikami, prężnie pnącymi się po szczeblach kariery. Jednak los chciał, że ów jedyny przyjaciel i zarazem mentor dziewczyny został złapany i powieszony za swoją przestępczą działalność. Od tamtego czasu Falka pracuje sama, a zarówno sława, jak i cena za jej głowę rośnie.
Partner: Poszukiwany, lecz o dobrego kandydata dzisiaj trudno... Wbrew wszelkim plotkom interesują ją wyłącznie mężczyźni.
Rodzina: Zna tylko matkę - Kidagakash i imię ojca (Ratonhnhaké:ton). Zważywszy na to, że oboje mają teraz mniej więcej 700 lat zapewne dziewczyna posiada przyrodnie rodzeństwo.
Towarzysz: -
Szczegóły:
~ Stara się jak tylko może, aby tego nie robić, lecz często gardzi wszelkimi, niebędącymi smokami, istotami. Uważa je za niegodne oglądania jej smoczej postaci.
~ Jest wybrednym najemnikiem. Jeśli zadanie jej nie zainteresuje, to go nie wykona. Pieniądze grają tu drugie skrzypce. Zazwyczaj ogranicza się do morderstw w pojedynkach, skrytobójstw, kradzieży i ochrony osób/rzeczy/budynków.
~ Lubi podróżować na końskim grzbiecie.
~ Dwa razy ledwo co uciekła przed stryczkiem (raz była nawet zamknięta w lochach pałacowych).
~ Jeśli ktoś jej szuka to najłatwiej będzie wybrać się do karczmy "Pod Ostrogami" i przeczekać parę dni, bądź tygodni, gdyż prędzej czy później będzie potrzebowała pieniędzy.
~ U smoków wysokogórskich samice są bardziej agresywne od samców, więc ci przy zalotach muszą zachować szczególną ostrożność.
Autor: Deus Ex Machina
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz